były Dyrektor Państwowego Zakładu Higieny (1981-1990). Kierownik Zakładu Epidemiologii PZH, Dyrektor Departamentu Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej (1972-1978). W latach 2002-2005 zatrudniony w Międzynarodowym Zespole Koordynacji Szczepień w Uniwersytecie w Antwerpii, członek honorowy Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych oraz Polskiego Towarzystwa Zdrowia Publicznego.

Zatrudniony w 1955 r. w Zakładzie Epidemiologii PZH podjął opracowanie zagadnień epidemiologii wirusowych zapaleń wątroby, skuteczności szczepień, wdrażania nowych szczepionek, nowopojawiających się i nawracających chorób.

Opracował program zapobiegania i zwalczania wzw na lata 1976-1980, którego wdrożenie i kontynuacja spowodowała zmniejszenie liczby zachorowań o ponad 90%, co wzbudziło uznanie w skali międzynarodowej.

Miał istotny udział w opracowaniu i wdrożeniu programu eradykacji poliomyelitis. Opublikował wiele prac dot. szczepień ochronnych i oceny ich skuteczności.

Jednocześnie, z pracą naukową brał udział w zwalczaniu epidemii w Polsce: ospy prawdziwej (1963), duru brzusznego, duru rzekomego B, zabezpieczeniu kraju przed zagrożeniem epidemią błonicy oraz w akcjach WHO: zwalczaniu wzw A i wzw B w Mongolii (1979, 1990) i eradykacji ospy prawdziwej w Indiach (1974), organizacji masowych szczepień w Tajlandii (1981).

Utalentowany dydaktyk i wykładowca, autor opracowań o charakterze vademecum. Promotor 8 przewodów doktorskich.

Życzliwy ludziom, przyzwoity człowiek.

Z wielkim żalem żegnamy Zmarłego.

Pracownicy, Dyrekcja, Rada Naukowa Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny