1350-1580 – Egipskie “stele” opisują kapłanów z “uwiędniętą” nogą, opierających się na laskach, sugerując, że poliomyelitis występowało endemicznie od tysięcy lat. Jest możliwy opis Polio w Biblii (por. Ewangelia wg Św. Mateusza)
1789 – dr. Michael Underwood, brytyjski lekarz podjął się pierwszego klinicznego opisu tej choroby, zatytułowanego “Niemoc kończyn dolnych”
1840 – niemiecki ortopeda Jacob von Heine opublikował obszerną monografię na temat tego schorzenia, jednak jeszcze nie uwzględnił związku pomiędzy objawami a zmianami jakie występują w rdzeniu kręgowym
1860 – ukazuje się drugie wydanie publikacji Jacoba von Heine, gdzie opisane zostały zmiany zachodzące w rdzeniu kręgowym. Autor wprowadza nazwę poliomyelitis
1890 – szwedzki pediatra Oskar Karl Medin jako pierwszy wskazuje na zakaźny i epidemiczny charakter tej choroby
1894 – pierwszy znaczący wybuch epidemii dziecięcego paraliżu, później utożsamiony jako poliomyelitis, został zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych
1907 – szwedzki pediatra dr Ivar Wickman sklasyfikował różne kliniczne typy choroby Heinego i Medina
1909 – odkrycie wirusa polio przez austryjacko-amerykańskiego immunologa Karla Landsteinera i niemieckiego patologa Erwina Poopera
1948 – Thomas Weller i Frederick Robbins z powodzeniem namnożyli wirusa polio na żywych komórkach, co było podstawą do opracowania jakiejkolwiek szczepionki przeciwko poliomyelitis. 6 lat później otrzymali nagrodę Nobla za tą pracę. Zostaje założone WHO
1955 – Dr Jonas Salk produkuje pierwszą szczepionkę przeciwko poliomyelitis z inaktywowanych wirusów. IPV
1961 – Dr Ablert Sabin opracowuje szczepionkę doustną
1984 – ostatnie zachorowanie na Poliomyelitis wywołane dzikim typem wirusa w Polsce.
1988 – Światowe Zgromadzenie Zdrowia przyjmuje rezolucję o eradykacji Poliomyelitis w świecie
1994 – region Amerykański zostaje uznany za wolny od wirusa polio
2000 – region Zachodniego Pacyfiku zostaje uznany za wolny od wirusa polio
2002 – region Europejski (w tym Polska) uzyskuje certyfikację jako wolny od wirusa polio