W okresie od 1980 do 1991 roku liczba zachorowań na krztusiec nie przekraczała pięciuset rocznie. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych w Polsce nastąpił znaczny wzrost zachorowań na krztusiec. Po epidemii na przełomie lat 1997 i 1998, od roku 2000 corocznie występuje ponad dwa tysiące zachorowań. W 2004 roku odnotowano najwyższą od 1973 r. liczbę zachorowań na krztusiec w Polsce to znaczy 2955 przypadków (ryc.1). Od roku 2005 obserwuje się poprawć sytuacji epidemiologicznej krztuśca, co jest związane z wprowadzeniem w 2003 roku dawki przypominającej szczepienia u dzieci w 6 roku życia.

W roku 2007 zarejestrowano 1987 zachorowań na krztusiec, natomiast zapadalność wynosiła 5,21. Udział procentowy zachorowań wg grup wieku przedstawiał się następująco:

• grupa wieku: 0-4 lata: 18,6%,
• 5-9 lat: 20,8%
• 10-14 lat: 32%
• >15 lat: 28,5%

O ile zachorowalność ogólna na krztusiec ulega corocznym fluktuacjom to udział procentowy zachorowań według wieku wykazuje tendencję spadkową u dzieci w wieku 0-4 lat, a wzrostową wśród osób w wieku 15 lat i powyżej (ryc.2).

Poniższe zestawienia przedstawiają liczbę zachorowań i zapadalność na krztusiec w Polsce w latach 1955-2008