biofilm – błona biologiczna, wielokomórkowa złożona struktura powstająca na powierzchniach stykających się z wodą, składa się m.in. z bakterii i innych organizmów otoczonych warstwą substancji organicznych i nieorganicznych, produkowanych przez te mikroorganizmy. Zwarta struktura biofilmu jest bardzo trudna do usunięcia, dlatego też mycie i dezynfekcja są ważnymi czynnikami mającymi na celu zapobieganie tworzeniu się biofilmu jak i jego usuwaniu. W systemach dystrybucji wody pałeczki Legionella wchodzą w skład biofilmu powstającego na wewnętrznych powierzchniach rur i elementów urządzeń kontaktujących się z wodą, a ich namnażaniu sprzyja korozja oraz obecność: osadów, innych bakterii i pierwotniaków. Najintensywniejszy wzrost liczby pałeczek Legionella w biofilmie jest obserwowany w instalacjach zasilanych wodą o temperaturze 37-40ºC. 

dawka zakaźna – określana jest np. liczbą komórek bakterii lub cząstek wirusa,  która wywołuje infekcję u człowieka.

grupa ryzyka – osoby potencjalnie bardziej podatne na zakażenie czynnikiem chorobotwórczym, w przypadku zakażeń pałeczkami Legionella są to najczęściej osoby powyżej 40 lat, palacze i osoby nadużywające alkoholu, z przewlekłymi chorobami układu oddechowego lub nerek, cukrzycy, osoby z upośledzonym układem odpornościowym.

Legionella – bakterie tlenowe należące do rodziny Legionellaceae, ponad 70 gatunków, powszechnie występujące w naturalnym środowisku wodnym jak również tzw. sztucznych rezerwuarach wodnych. Największe zagrożenie dla zdrowia człowieka stwarza Legionella pneumophila serogrupy 1.

legionelozowe zapalenie płuc – płucna forma legionelozy – ciężkie zapalenie płuc powodowane przez bakterie Legionella.

martwy odcinek (dead leg) – bardzo rzadko użytkowany odcinek instalacji  na końcu którego usytuowany jest punkt czerpalny, przez który woda przepływa tylko w trakcie  jego użytkowania. 

ocena ryzyka – ocena ryzyka to prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia związana z przewidywaniem o obecności lub umiejscowieniu zagrożenia. Jest jednym z elementów analizy ryzyka, polega na identyfikacji zagrożeń oraz ryzyka/ryzyk ich występowania oraz analizie i ocenie stosowanych środków kontrolnych.

sztuczne rezerwuary – dowolny system wodny, który nie występuje naturalnie np.: wieże chłodnicze, instalacje wody technologicznej, wewnętrzne systemy wodociągowe (instalacje wody ciepłej/zimnej), system wody dla celów ppoż.

ślepy koniec (blind end) – odcinek instalacji zamknięty na jednym końcu, przez który nie może przepłynąć woda. Brak punktu czerpalnego. 

środki  kontrolne (środki bezpieczeństwa) – wszelkie działania i aktywności podejmowane w celu przeciwdziałania lub wyeliminowania zagrożenia lub jego zredukowania do akceptowalnego poziomu.

wskaźnik zanieczyszczenia kałowego (wskaźnik sanitarny) – podstawowym wskaźnikiem zanieczyszczenia kałowego są bakterie Escherichia coli. Wykrycie ich obecności wskazuje na świeże (nieodległe w czasie) zanieczyszczenie pochodzenia kałowego. Bakterie te nie powinny być obecne w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

zagrożenie – czynnik biologiczny, chemiczny, fizyczny lub inny o potencjalnie szkodliwych skutkach.