Kluczowe wnioski z ekspertyzy:

• KZM to istotny problem epidemiologiczny o znaczącym wpływie na zdrowie publiczne.
• W Europie obserwowany jest trend wzrostowy zachorowań na KZM.
• Wzrost zachorowań wynika m.in. z występowaniem kleszczy na obszarach, w których wcześniej nie występowały, np. okolice płn. Szwecji, oraz wydłużenia okresu aktywności kleszczy.
• Zwiększenie zasięgu występowania kleszczy związane jest ze zmianami klimatycznymi, zwłaszcza ociepleniem.
• KZM jest najczęstszą postacią wirusowych neuroinfekcji występujących w Polsce.
• Istnieje duże zróżnicowanie geograficzne zgłaszalności KZM w Polsce.
• Od lat utrzymuje się wysoki odsetek rozpoznań neuroinfekcji bez potwierdzenia etiologicznego, co skutkuje niedoszacowaniem rzeczywistej liczby zachorowań, a w konsekwencji zmniejszeniem czuło­ści i swoistości nadzoru epidemiologicznego KZM.
• Najskuteczniejszą metodą profilaktyki KZM jest szczepienie. W krajach o wysokiej endemiczności są prowadzone szczepienia populacyjne, natomiast o umiarkowanej są rekomendowane dla osób z grup wysokiego ryzyka.
• W Polsce szczepienia przeciw KZM są zalecane, jednak ze względu na fakt otrzymania statusu kraju endemicznego dla KZM, szczepienia w regionach o wysokiej endemiczności oraz dla grup narażonych powinny być refundowane.
• Wyzwaniem dla nadzoru jest zwiększenie czułości i swoistości rozpoznań KZM, co można osiągnąć poprzez wprowadzenie zmian systemowych i organizacyjnych na poziomie krajowym i lokalnym.