W piśmiennictwie coraz więcej uwagi poświęca się refleksjom nad etyką postępowania w zdrowiu publicznym, profilaktyce chorób, promocji zdrowia i komunikacji o zdrowiu. Wyrazem tego zainteresowania są także powstające coraz częściej kodeksy etyczne dla tych dziedzin.
Kodeks etycznej praktyki w zdrowiu publicznym w USA stanowi, że:
- Zdrowie publiczne powinno zajmować się przede wszystkim podstawowymi przyczynami chorób oraz warunkami dla zdrowia, mając przy tym na celu zapobieganie niekorzystnym skutkom zdrowotnym.
- Zdrowie publiczne powinno osiągać zdrowie społeczności w taki sposób, który szanuje prawa jednostek w społeczności.
- Polityki, programy i priorytety zdrowia publicznego powinny być opracowywane i oceniane za pomocą procesów, które zapewniają możliwość udziału (wkład) członków społeczności.
- Zdrowie publiczne powinno być rzecznikiem upodmiotowienia członków społeczności pozbawionych praw obywatelskich albo działać na rzecz takiego upodmiotowienia, zapewniając przy tym wszystkim członkom społeczności dostęp do podstawowych zasobów i warunków niezbędnych dla zdrowia.
- Zdrowie publiczne powinno aktywnie szukać informacji potrzebnych do wdrożenia skutecznych polityk i programów, które chronią i promują zdrowie.
- Instytucje zdrowia publicznego powinny przekazywać społecznościom informacje potrzebne do podejmowania decyzji w sprawie polityk lub programów oraz powinny uzyskać zgodę społeczności na ich wdrożenie.
- Instytucje zdrowia publicznego powinny działać w odpowiednim czasie (w porę) na podstawie informacji, które posiadają w wyniku posiadanych zasobów oraz mandatu udzielonego im przez społeczeństwo.
- Programy i polityki zdrowia publicznego powinny obejmować różnorodne podejścia, które przewidują i szanują różnorodne wartości, przekonania i uwarunkowania kulturowe w społeczności.
- Programy i polityki zdrowia publicznego powinny być wdrażane w sposób, który w największym stopniu poprawia środowisko fizyczne i społeczne.
- Instytucje zdrowia publicznego powinny chronić poufności informacji, które mogą przynieść szkodę jednostce lub społeczności, jeśli zostaną upublicznione. Wyjątki należy uzasadnić wysokim prawdopodobieństwem znacznej szkody dla osoby lub innych osób.
- Instytucje zdrowia publicznego powinny zapewnić kompetencje zawodowe swoich pracowników.
- Instytucje zdrowia publicznego i ich pracownicy powinni angażować się we współpracę i powiązania w taki sposób, który buduje zaufanie publiczne i skuteczność instytucji.
Dorota Cianciara
07.09.2019