Trzecia funkcja zdrowia publicznego (EPHO 3) związana jest z dostarczaniem świadczeń zdrowotnych w kontekście: (a) ochrony zdrowia środowiskowego, (b) zapewnienia zdrowia pracujących, (c) bezpieczeństwa żywności, (d) bezpieczeństwa pacjenta, (e) bezpieczeństwa drogowego oraz (f) bezpieczeństwa produktów konsumenckich.

Według WHO ochrona zdrowia (EPHO 3) odnosi się do szeroko rozumianego bezpieczeństwa środowiskowego, tj. m.in.: bezpieczeństwa żywności, wody, warunków sanitarnych, bezpieczeństwa pracy, zmian klimatu itp. Z kolei w Polsce termin „ochrona zdrowia” zazwyczaj określa działania ukierunkowane na efekt stricte zdrowotny – np. świadczeń zdrowotnych udzielanych pacjentom.

Poprawa sytuacji zdrowotnej powinna odbywać się z aktywnym udziałem członków danej społeczności poprzez rozwój umiejętności, rozbudowę zasobów oraz infrastruktury organizacyjnej i społecznej. O ile to możliwe ryzyka powinny być szacowane dla różnych grup społecznych w celu zidentyfikowania nierówności w ekspozycji na ryzyko.

Działania w tym obszarze dotyczą głównie potencjału systemowego do rozwijania mechanizmów regulacyjnych oraz egzekwowania istniejącego prawa w celu ochrony zdrowia populacji.